Nyumbani (naar huis) - Reisverslag uit Istanbul, Turkije van Lisa - WaarBenJij.nu Nyumbani (naar huis) - Reisverslag uit Istanbul, Turkije van Lisa - WaarBenJij.nu

Nyumbani (naar huis)

Door: Lisanne

Blijf op de hoogte en volg Lisa

17 April 2016 | Turkije, Istanbul

Ha trouwe lezers, ik heb een trieste mededeling voor jullie. Het is tijd voor mijn laatste blog. In ruil daarvoor ben ik inmiddels zelf weer terug om jullie met live verhalen te vervelen dus het komt allemaal goed! Ik zit nu op Istanbul airport te wachten tot we weer kunnen boarden voor het laatste stukje van de reis maar zal dit pas kunnen posten als ik weer wifi heb, eindelijk weer alle luxe!

Ik was gebleven op het moment dat we naar Zanzibar gingen, dus ik hoef jullie eigenlijk alleen te vertellen over mijn weekje feesten/zonnen/duiken/snorkelen/relaxen daar. We gingen op vrijdag met de ferry naar Zanzibar, rustig bootje waar zelf Marit niet zeeziek werd en erg mooi tocht. Helaas was het al flink aan het regenen en dit bleek achteraf een voorbode voor de rest van de week Zanzibar. Jaaa het regenseizoen was begonnen hoor  Hier aangekomen stonden Hannah en Milou (andere co’s) op ons te wachten samen met Fee. Een Tanzaniaan die in Stonetown woont waar we konden slapen. Die eerste avond meteen flink op stap geweest in club Tatu met hem en zijn vrienden, en weer het ouderwetse dansen wat ik zo goed in Rubya geleerd heb. Marit vond deze vorm van dansen wat minder geslaagd maar dat mocht de pret niet drukken. Voor mij sowieso een hele belevenis om op Zanzibar te zijn, wat een mzungu’s (blanken) en opeens overal burgers/pizza, oftewel lekker eten! De volgende dag dus uitgeslapen en vervolgens doorgegaan naar Paje.

Paje was een super mooi plaatsje waar we in een hutje op het strand sliepen met ieder een tweepersoonsbed. Het strand was echt zoals op de plaatjes (zie mijn facebook) met super wit zand en een hele lekker warme zee. Die volgende dag zijn Marit en ik een stuk gaan wandelen en verder vooral helemaal niks gedaan op het strand. Heerlijk zo niks doen en lekker eten, ik vergat gewoon helemaal dat ik in Afrika was. Dit kwam ook omdat er continue mzungu’s in string rondhuppelen op het strand. Echt verschrikkelijk, en dat op een eiland waar 92% moslim is.
De dag daarna was het zo ver: ik ging eindelijk duiken in Tanzania. Na weer flink onderhandeld te hebben over de prijs konden Marit en ik samen op dezelfde boot waar zij kon snorkelen en ik duiken. Ik kreeg een prive instructeur voor mijn ene duik die me naar een heel mooi stuk meenam. Ik mag met mijn brevet eigenlijk 18m, maar we zijn tot 25 geweest. En echt suuuupeeerrr mooi, na de great barrier reef het mooiste waar ik ooit gedoken heb. Alsof je een aquarium in springt. O.a. een lionfish, kleine haai, zeepaardje en rog gezien. Hierna gingen we nog naar een ander gebied om te snorkelen. Helaas werd marit halverwege kotsmisselijk dus zijn we terug gegaan. Die avond gingen we Hannah haar verjaardag vieren. Was even zoeken waar we moesten zijn aangezien het zo low season was, maar uiteindelijk een heel leuke club/restaurant aan het strand gevonden waar het een jam avond was. Ook Fee uit Stonetown kwam langs en het was een gezellige avond!

De dag daarna gingen we weer even opsplitsen en gingen Marit en ik door naar het zuiden van Zanzibar om met dolfijnen te zwemmen. Die dag regende het alleen heel erg dus zijn we echt zeiknat geregend op een heel klein bootje en waren de golven verschrikkelijk hoog. Marit werd dus weer hartstikke zeeziek en na een uur hadden we nog geen dolfijn gezien. Gelukkig zag ik ze uiteindelijk in de verte springen dus snel die man daarheen gestuurd. Echt heeeeeel gaaf, super dichtbij en het waren er echt super veel. Zwemmen zat er dus alleen niet echt in gezien de hoge golven en Marit haar misselijkheid, dus moesten we eerder terug. Die avond hebben we in een heel schattig hotelletje met seaview geslapen en hier de volgende dag weer lekker genikst op het strand. Ja, heel zwaar was het mijn week Zanzibar als ik er zo over nadenk ;)

Hierna zijn we weer terug naar Fee in Stonetown gegaan, maar wel eerst 4 uur in een dalladalla (busje) gezeten die er 1 uur over zou doen. Wat een ramp, hij was blijkbaar eerst 2 uur in de omringende dorpjes aan het rondrijden om genoeg mensen te verzamelen de reis te maken. Als de fijne vent dat even gezegd had hadden we nog wel wat langer op het strand gaan chillen ipv tussen de stinkende Tanzanianen te zitten. Anyway, de volgende dag kwamen Hannah en Milou weer en gingen we samen naar Prison Island, een eiland waar heel veel reuzenschilpadden zitten. Ik had een paar schilpadden verwacht waar je goed naar moest zoeken, maar nee hoor. Daar aangekomen zag je meteen super veel gigantische schilpadden lopen (ong 1.5 meter en tot 192 jaar oud) die je kon aaien etc, je mocht alleen niet op ze zitten.. Hierna zijn we daar gaan duiken maar ik was na 2 min het water alweer uit. Echt super mooi hoor, maar er zaten echt HEEL veel kwallen. Ja ik weet het, haaien etc geen probleem, maar van kwallen ga ik gillen als een klein meisje. Hierna hebben Marit en ik ons laatste avondmaal gehad op een super mooi restaurant boven het water met oceanview waar we een laatste keer overheerlijk Tanzaniaans gegeten hebben (pizza dus).

De laatste dag hebben we (in de stromende regen) nog wat souvenirtjes (ja sorry, eigenlijk vooral voor mezelf) gekocht en moesten we s avonds terug naar het vliegveld om naar Dar te vliegen, hier vervolgens de hele nacht te wachten en door te vliegen naar Istanbul, waar we nu dus weer 4 uur moeten wachten. Joo wat een feest dat reizen. Over een uurtje kunnen we boarden voor de laatste drie uurtjes naar Amsterdam waar ik eindelijk mijn lieve gezin en Karel weer zie! Heeeeeel veel zin in!
Al met al zijn het echt 5 fantastische maanden geweest. Heel verschillend omdat de eerste drie maanden natuurlijk in het ziekenhuis was met hard werken en heel veel frustraties maar ook met heel veel successen en waar ik heel veel geleerd heb. Niet alleen over geneeskunde, maar ook over mezelf. Hoe ik met lastige situaties moet omgaan, hoe je integreert in een totaal andere cultuur en hoe je je iedere keer weer over je frustratie heen kan zetten. Hierna het reizen met Karel en Marit, weer heel anders natuurlijk dat een coschap samen met David. Hier heb ik echt super mooie plekken gezien, in de ogen gestaard van de king of the savannas en vele andere wilde dieren, geslapen op de super mooie stranden van de eilanden van de Indische oceaan, gedoken in de kleurrijke coral reefs, naar 3 Tanzaniaanse bruiloften geweest, gefeest en wel als (letterlijk) hoogtepunt de Kilimanjaro beklommen. Het zal wel even wennen zijn in Nederland met alle gehaaste en gestreste mensen, 24/7 water te hebben (zelfs warm water:O), altijd stroom te hebben en weer de luxe van heel veel en gevarieerd eten. Ik besef me nu echt weer hoe goed we het in Nederland hebben. Tanzania en zijn mensen, bijzondere fruit, altijd zon, duizenden wilde dieren, met sneeuw bedekte bergen, onderwaterwereld, paradise beaches en het ziekenhuis in Rubya zal ik nooit vergeten. Tanzania, ninarudi haraka! (I’ll be back!)

NB Inmiddels nu ik weer internet heb ben ik terug in Nederland en heb ik net de grote verassing op Schiphol gehad en de meeste van jullie weer gezien. Echt super zoveel familie en vrienden er stonden om me op te wachten. Heel erg lief en ben super blij jullie allemaal weer te zien!

  • 17 April 2016 - 14:11

    Suuz:

    Welkom thuis Lies! Fijn dat je weer veilig in NL bent en natuurlijk heel leuk dat we je gister even gezien hebben! Tot snel! Liefs, Suuz

  • 17 April 2016 - 14:42

    Jaap En AnneMarie:

    Welkom thuis Lisanne, met veel bewondering en ook vaak verwondering en interesse steeds je blogs gevolgd. Als je nog niet volwassen was dan ben je het nu wel! Gefeliciteerd dokter!
    Ik kan me voorstellen dat je deze reis nooit meer zult vergeten, maar alle zegeningen hier zullen ook weer snel wennen. We wensen je succes in het leven en heel snel tot ziens. Dikke kus

  • 18 April 2016 - 00:20

    Margot Lemmens:

    Jammer dat dit je laatste blog was, ik keek ernaar uit en las het atijd met veel plezier!
    Maar wat ben ik superblij dat ik je gisteren op Schiphol weer veilig en wel in mijn armen kon sluiten!
    Ik ben trots op je om wat je allemaal voor elkaar gekregen hebt in Tanzania en wens je veel succes met het vervolg!!

  • 18 April 2016 - 19:57

    Eveline:

    Good to have you back!
    xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Lisa

Lisanne gaat drie maanden ontwikkelingshulp doen in Rubya, Tanzania. Hierna gaat zij nog 2 maanden rondreizen en oa Kilimanjaro beklimmen.

Actief sinds 25 Nov. 2015
Verslag gelezen: 1456
Totaal aantal bezoekers 83106

Voorgaande reizen:

25 November 2015 - 31 December 2015

Lisanne in Tanzania

Landen bezocht: